Panowie podnoszę tutaj dyskusję w temacie modelu dla początkujących.
Takowy model mam zamiar zaprojektować, zbudować pomny faktu że już takie konstrukcje istnieją ( RWD Skazoo, Zefir, ToTo-0 ).
Chciałbym jednak zrobić coś nowego, może jeszcze prostszego, sam nie wiem.
Proszę o konstruktywne wypowiedzi, narazie nie narzucając ze swej strony czegokolwiek.
Ważne dla mnie będą zarówno opinie starych wyjadaczy, jak i adeptów zupełnie początkujących.

A'la prząśniczka: silnik pchający=mniej problemów z łamaniem śmigieł ,układ górnopłata=łatwy w pilotażu,skrajnie prosta konstrukcja,dość pojemny kadłub i możliwość zamontowania podwozia w 2 wariantach z kołem przednim lub ogonowym

Cóż, w sumie to troszkę powtórzę to co napisał Diabeł.
Napęd pchający byłby chyba najlepszy. Mnie na początku najbardziej irytowały gnące i łamiące się śmigła oraz przykręcanie po 'pincet' razy silnika do nowej wręgi
Fajnie jakby model był czymś motoszybowcowatym co ładnie posuwa bez silnika. Uważam, że łatwiej jest wszystko wyczuć przy locie ślizgowym (chyba tak to się zwie), na dodatek ja (i pewnie nie tylko) jakoś zawsze mniej się stresuję gdy model szybuje.
Jednak mimo to uważam, że TOTO-0 etc. są modelami idealnymi na początek ponieważ po nauce na symulatorze naprawdę nawet za pierwszym razem można odbyć fajne loty. Modele te ciężko źle wykonać i o ile się nie mylę (a mogę się mylić) to chyba łatwiej ustawić skłon silnika itp. dla modelu z napędem z przodu ?

Popieram wypowiedzi poprzedników, ale widzę że sugerowany jest napęd elektryczny! Jak na pierwszy model, moim zdaniem, takie rozwiązanie zwiększa koszty i stopień komplikacji konstrukcji. Można przewidzieć możliwość zamontowania napędu, obojętnie jakiego. Uważam, że powinien to być szybowiec z opcją zmotoryzowania. Od szybowców, czy to w dużym czy małym lotnictwie, zawsze się zaczyna. Tak na marginesie, puszczając szybowiec można wykonać wiele cykli startów i lądowań w krótkim czasie, co poźniej może tylko zaprocentować dłuższym życiem silnikowej wersji. Moje uwagi biorę z własnego doświadczenia, sam w ten sposób opanowałem sztukę pilotażu modeli rc. Pozostaje jeszcze jedna kwestia : kadłub lekki, prosty z np depronu, czy mocniejszy ale cięższy z balsy. Jeszcze raz podkreślam, że moje sugestie wynikają z własnych doświadczeń i obserwacji innych modelarzy na lotnisku.

Kadlub z EPP - mozna na lotnisku kleic niezaleznie od tego jak mocno sie przywali.
Naped pchajacy.
Demontowalne skrzydla bylyby idealne - nauka latania na skrzydlach ze wzniosem, a pozniej wymiana na proste z lotkami.

raczej ze wzniosem z lotkami , coś pośredniego. Profil płasko wypukły kadłub prosta bryła depronowa. . Do tego jakaś belka z listewek i stateczniki . Kiedyś na nasze lotnisko przyszli modelarze z modelem by castorama . Dwie listewki jak kadłub do tego skrzydła z jakiegoś grubego depronu i stateczniki . Skręcone śrubami do drewna robili go ponoć 3 godziny a do napędu spalina 4 cm i to latało. Żałuje że nie miałem czym fotkę zrobić . Niezapomniany widok

Model powinien być na tyle uniwersalny aby mogli go zrobić bardzo młodzi adepci ale i młodzi inaczej początkujący modelarze.
Proponuje dwa rodzaje skrzydeł do jednego kadłuba, na początek ze wzniosem bez lotek i po wstępnym opanowaniu wymiana na skrzydła z lotkami.
Kadłub przystosowany zarówno do spaliny jak i do napędu elektrycznego. Moim zdaniem jeśli ma być spalinka to nie więcej niż 4ccm a najlepiej to między 2,5-4.

Co do umieszczenia napędu to faktycznie wersja pchająca jest na początek dobra ale moim zdaniem nie jest to warunek bezwzględny.
Myślę, że podobieństwo do ES lub AXN nie było by głupie, ale powinien to być model konstrukcyjny. Samodzielne wykonanie modelu sprawia równie dużo frajdy jak samo latanie.

Model powinien też dobrze szybować, niejednokrotnie wyłączenie napędu i zostawienie modelu samego sobie (czyli nie przeszkadzanie mu) może uratować przed kretem.
Zauważcie panowie, że nawet taki model jak Speed Bee z depronu może sprawić na tyle duże problemy, że może młodego niedoświadczonego adepta zniechęcić.

Mam nadzieje że te moje bazgroły choć odrobinę się przydadzą w dyskusji.
PS
Ja do dziś jeszcze nie zdecydowałem, co mnie bardziej kręci, budowa czy latanie?

a moze coś takiego. http://www.kubaw.it.pl/ajoo2.html kiedyś młody modelarz cuś takiego popełnił

Myślę że Motylastemu chodzi o model elektryczny. Proponuję układ górnopłata z długim ramieniem usterzenia co zapewni stateczność podłużną, rozpiętość w okolicy 120-130cm i cięciwie około 25cm powinna zapewnić odpowiednią siłę nośną. Wznios rzędu 1-2 st pozwoli na zastosowanie lotek a i bez nich model będzie stateczny poprzecznie. Wykonanie modelu z balsy czy depronu przy tej rozpiętości nie powinno być problemem a zrobienie dostatecznie lekkiego projektu pozwoli na zastosowanie taniego napędu typu dzwonki itp co dla początkującego jest czasem sprawą priorytetową. Model powinien mieć możliwość montażu podwozia typu Piper Cub czyli podwozie główne i tylne koło lub płoza . Dobrze by było żeby lotki były sterowane jednym serwem , jednak taki układ z lotkami z depronu moze sie nie sprawdzić. Profil do modelu proponuję ClarkY - chyba nieśmiertelny do takich konstrukcji. Schier polecał początkującym Wicherka, jednak konstrukcja kratownicowa z listewek nie jest tak prosta do wykonania jak by można przypuszczać. Czasy się zmieniły a wraz z nimi dostęp do materiałów typu balsa , węgiel itp dlatego jak juz konstrukcja drewniana to kadłub z balsy a nie kratownicowy. Tak bym to widział ale zaznaczam że to tylko mój punkt widzenia na sprawę trenerkowatego dla początkującego.
Co do napędu spalinowego- najpierw początkujący powinien nauczyć sie odruchów na modelu któremu nie grozi nagłe zgaśniecie silnika a takim jest właśnie model z napedem elektrycznym.

No cóż jak takowego zaprojektowałem, dwa rodzaje skrzydeł, napęd Cox .049, lata świetnie, oczywiście moim zdaniem, Konstrukcja prosta, balsowo-sklejkowa. Tłukę go już prawie rok, były krety i inne przypadki, ale model cały czas sprawny. Koszty napędu niewielkie, w granicach 70 zł, plus 5l paliwa 80 zł - starczy na cały sezon - a zabawa przednia. Mogę dać zdjęcia obu wersji, z lotkami i bez. Dodam jeszcze, że model ten latał w wersji szybowcowej z innym przodem kadłuba.

Się mi we łbie układa coś takiego :
Oczywista górnopłat
Płat dzielony rozp. max 140, w pierwszej wersji "duży" wznios i lotki zablokowane, ewentualnie jeszcze nie wycięte.
Jako że płat dzielony,to na lotki daję dwa serwa.
Zwiększa to koszt o cenę 15-20 zł zależnie od serwa, ale daje możłiwość zabawy w klapolotki i inne experymenty.
Profil - oczywiście ClarkY.
Kadłub typu szybowcowego, duża rozpiętość płata - czyli mamy trenera-motoszybowca
Podwozie ?. Myślę że model zostanie pod to przygotowany.
Napęd ?. Dzwonek 2408-21 lub coś podobnego i taniego. Regler - 25-30A, cztery serwa.
Materiał do budowy ? Balsa ?, Depron ?
Model ma być prosty i tani w budowie, więc chyba depron + parę listewek + kawałek sklejki na łoże.
Napęd pchający ?. A może do płata dorobić drugi kadłub. Możnaby upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, mogłaby to być fajna platforma do lekkiej kamerki.

no to jest myśl
P.S a gdzie szósty ?

Proponuję profil Aquila lub Spica zupełnie płaski spód - Clark nie - łatwa budowa, sprawdziłem fajnie lata na termice. Wydłużenie skrzydeł 10, dobrze w locie silnikowym, i nieźle w szybowcowym. Co do napędu i układu płatowca możemy podyskutować.

Dlaczego nie Clark ? Parę modeli na nim popełniłem. Myślę też nad profilem typu R310 - duża tolerancja na niedokładność odwzorowania noska. Prostszego już chyba nie da się wykombinować.

EDIT.
Mammuth dał pomysł z EPP, pomysł extra tylko .... koszt.

Nie nalegam, ale zobacz np na stronie Airfoil Investigations jaka jest różnica między Clarkem a np profilami które ja proponowałem. Obydwa mają zupełnie PŁASKI spód a osiągi nawet takie sobie. Model ma być prosty, a te profile te kryterium spełniają. Aquila ma 9,3% grubości - to może być in minus - ale Spica coś około 12 %, czyli dużo miejsca, a i wytrzymałość można uzyskać większą. Clark jest dobry, ale uważam, że ze względów technologicznych i aerodynamicznych moja propozycja jest korzystniejsza.

Spojrzę na nie. Faktycznie możesz mieć rację. Aczkolwiek dla adepta i budowniczego pierwszego modelu w życiu zazwyczaj przyjętym profilem jest profil CRAD ( co ręka akurat dała )

epp w plastrach po 6 mm nie jest az tak zabójczo drogie . w rc-abc u Mirka jest .

Zbudowałem parę skrzydeł na tych profilach, no nie jestem gościem który mierzy wszystko suwmiarką, ale bez obawy wiem o co chodzi. W tych profilach do szlifowania jest tylko nosek profilu, czyli jakieś 4 do 5 mm cięciwy, a tolerancja profilu na jakość wykonania duża. Latałem na Clarku, różnica kolosalna. Myślę , że R-310 odpada w tej "rywalizacji" zupełnie.

Proponuję skrzydła ze wzniosem zrobić "za długie ok 3-5cm...
Gdy adept opanuje latanie rozcinamy płat ze wzniosem na płasko i dorabiamy lotki .
Taki patent stosował instruktor w mojej modelarni ale już za tych "lepszych czasów"
Pic polega na tym że pilot "prawie zna" model więc po takiej obróbce szybciej się "wlata w niego ".
Inny wynalazek to odrazu skrzydło z lotkami ale zablokowanymi i dwa różne łączniki płata ..
jeden ze wzniosem drugi bez

No właśnie Krzysiu taką metodę zastosowałem w ToTo-0 i sie chyba sprawdziła. Wpierw łącznik ze wzniosem, potem łacznik płaski i lotki.

I to jest to bo budowanie kolejnego płata może zniechęcić młodych.
Wiadomo że na początku chce się latać odrazu teraz natychmiast ..
Możliwość przeróbki czegoś już istniejącego jest jakąś furtką dla zielonego modelarza
Nie wiemy w kim zakiełkuje to na dobre a komu wystarczy model bez lotek...

Aha - model musi być opisany jak dla debila ( przepraszam za wyrazenie)

Dla nas wiele spraw jest prostych ale młody nie zawsze wie że jek buduje skrzydło z depronu i kiedyś tam mają być lotki to trzeba wykonac otwór na kabel serwa i wciagnać w to nitkę albo drucik.
Że aby okleic skrzydło konstrukcyjne folią trzeba powiercić w ziobrach małe otworki dla ujścia powietrza ...itd

WITAM-może tak, jakieś skrzydełko z uszami [coś podobnego jak w modelach szkolnych typu jaskółka, kowalik,tukan].Dawno nie widziałem żadnego modelu z napędem z tym typem skrzydełek.

Uszka komplikują konstrukcję, wszak później skrzydełko ma mieć loteczki

Byłem w sklepie stolarskim,znalazłem tam listewki 10x10mm,pomyślałem może tak na belkę ogonową, jak w szybowcach z lat 30-40.
Temat dość ciekawy dla mnie ,z 2 przyczyn
- chciałbym aby wykonały moje dzieciaki,lub ''młodzierz'' na świetlicy środowiskowej [dobre miejsce do testowania]
-tani z możliwością wykorzystania tanich rzeczy np. depron,sklejka z skrzynek po owocach,a może przysłowiowy styropian na wylewki czy ocieplenia,szprychy od roweru.

W poprzednim poście przytoczyłem przykład modelu ajoo , którego koncepcja wydaje mi się być idealny na początek , ponieważ:
- prosta konstrukcja kadłuba przestrzennego z depronu , który pozwala na umieszczenie dowolnego wyposażenia od akumulatorów typu NiCd po lipole jak czy doważenie ołowiem . Część tylna można zrobić na wzór Prząśniczki czyli plaska belka pozwalająca zamontować duże śmigło.Może rurka z wędki?
Napęd pchający ma wiele zalet w takiej konstrukcji , chroni śmigło i silnik. W przypadku kretobicia do naprawy będzie przednia cześć kadłuba , który bym wydłużył po to żeby cenne lipole znalazły się jak najdalej od strefy narażonej na uszkodzenia najlepiej w środkowej części kadłuba.
Ja robiłem tak że z depronu robiłem przegrody w poprzek kadłuba po to żeby energia przy kretobiciu była pochłaniana na łamanie poprzecznych przegród z depronu a nie na deformacje i uszkodzenia lipola . Nawet do zdawało egzamin .
- skrzydła raczej bym sugerował z lotkami dlaczego ?
bo jednak lotki dają inna możliwość manewrowania modelem a ster kierunku inne, więc przyda się jak po symulatorze pilot będzie miał możliwość używania wszystkich płaszczyzn sterowych i poznania ich działania w locie . Dobrym pomysłem jest początkowy wznios a w miarę postępów w nauce latania zmniejszenie wzniosu.

Kilka lat temu popełniłem taki model którego nazwałem kermit ze względu na kolor depronu . Napędzany był silnikiem przerabianym z CD i na nim się praktycznie nauczyłem latać. Model potem dałem młodemu modelarzowi i chyba nim lata do dziś. Jakieś dwa lata temu pilotowałem go z rozrzewnieniem i latał idealnie i jak ja chciałem . Kiedyś miałem z nim trudności teraz to była bajka .

Ajoo jest dobry na początek, zrzesztą sam go zbudowałem jako pierwszy model latał i to dobrze ale belka ogonowa pękała co chwilę pomimo listewek 5x5mm , najlepsze że latał na speed 400 i białym gunterku bo wtedy 3F kosztowały klasy 400 10x tyle co szczotka

Ja wierze ze motylasty wymyśli coś super latającego i wytrzymałego . W koncu To-To jest konstrukcja sama w sobie ciekawa , prostą i ponoć dobrze latająca. Ja nie zbudowałem To-To i dlatego użyłem słowa ponoć.

ilu pilotów tyle teorii a na forach przyjęło się za tekst zaczepno obronny "zbuduj Toto-0 albo RWD-5" no i stosując do tych zaleceń moim pierwszym deproniakiem był toto-0 niestety po kilku nie bardzo udanych próbach udał się 1 lot zakończony katastrofą prawie skończone rwd leży na poddaszu nie skończone i już raczej go kończyć nie będę

budowa tych modeli przyczyniła się do zapoznania się z techniką i sposobami obróbki depronu ale w żadnym stopniu nie wpłynęło to na moje umiejętności w pilotażu modeli

początkujący (w tym również ja kiedyś) kupują za ciężki osprzęt rc i już samo to powoduje że każda kraksa wiąże się z solidną odbudową modelu

model dla początkujących powinien mieć konkretnie dedykowane wyposażenie uwzględnione już w samych planach bo jak narazie na sąsiednim forum tematy o doborze wyposażenia wyrastają jak grzyby po deszczu

dla zaczynających najlepszą opcją jest skrzydło ze zwichrzeniem końcówek i dużymi wingletami zrobione lekko przy 1,4m rtf + telemetria ważyło 450g obciążenie było w okolicach 10g/dm2 po puszczeniu sterów samo się stabilizowało i opadało jak gazeta po kilku lotach nawet wiatru się nie bało przy 5-6m/s bezstresowe latanie

chyba trochę zgubiłem wątek

Projket będzie na konretnym dedykowanym i zaznaczam maksymalnie tanim sprzęcie.
Oczywiście nie mam zamiaru odsyłać do sklepów chińskich. Wszystko ma byc dostępne "u nasz".

Podzielam zdanie, że coś w rodzaju "Ajoo" byłoby OK.
Napęd pchający umieszczony na tyle wysoko, by zmieściło się śmigło 8 cali. Kadłub najlepiej z płyt EPP, no ale wiadomo, że tu trudniej z dostępnością i kosztami. Jeśli depron, to sprytnie wzmocniony listewkami, slejką owocówką i taśmą pakową.
Często oglądamy filmiki z pierwszych lotów. Niestety przy depronach (i nie tylko), najczęściej wygląda to tak: długie przygotowania, ostatnie sprawdzenia, po czym pięcio-sekundowy lot zakończony złamaniem śmigła, skrzywieniem ośki i rozwaleniem połowy kadłuba Potem się okazuje, że np. był włączony rewers na wysokości, albo coś w tym stylu... No i żal, że sporo roboty i parę złotych poszło się paść... Pewnie w ten sposób wielu młodych się zniechęca...

Moja propozycja.
Dane modelu:
Skrzydła
Rozpiętość 1600 mm
Cięciwa 160 mm
Profil Aquila lub Spica
Wznios pojedyńczy ok 6 stopni
Wstępnie bez lotek, konstrukcja balsowo-sosnowa.
Kadłub
Długość jak wyjdzie , ale myślę że ok 800 do 1000 mm
Układ usterzenia klasyczny, poziomy na dole
Konstrukcja balsowo-sosnowa, przekrój kadłuba prostokątny.
Usterzenia
Wykonane z balsy, profil statecznika płaska płytka
Model pokryty folią
Napęd ???
Układ płatowca powinien być przystosowany do napędu pchającego.
Moim zdaniem waga do lotu wyniesie ok 700g
Myślę, że moje bazgroły przyczynią się do rozwoju dyskusji, i może na coś się przydadzą.

Proj bardzo wstępny.

Materiały do budowy :
Depron 3mm - 2 płyty
Depron 6mm - 1 płyta
Listwy sosnowe 5x3 - 6 sztuk
Sklejka 3 mm - 1 dm2

Rozpiętość - 140 cm
Długość kadłuba - ok 88-90 cm
Cięciwa płata - 18 cm
Waga do lotu - 700-800 g.
Napęd TP BM2408-21
Regler - 18-25A
Zasilanie - 11.1V 1800-2200 mA
Serwa - 4 szt.


Szkic jeszcze bardziej wstępny.

Czy nie będzie to powielenie TOTO-0 minimalnie zmienionego? W TOTO-0 również można dać płat z niewielkim wzniosem i do tego lotki na dwa serwa. A chyba największa trauma nowych adeptów to właśnie uszkodzenia silnika, śmigieł itp. Wiele osób w temacie to poruszyło.
Uważam, że napęd pchający jest wskazany w takim modelu i naprawdę nie należy z niego rezygnować, a raczej przyjąć go jako główne kryterium.

Witam
Pamiętajmy, że przy napędzie pchającym jak taki nowicjusz da gaz na max. i wyrzuci model z ręki do przodu, to na 99% zaliczy kreta.
Silnik ze śmigłem pchającym jest z reguły umieszczony blisko środka ciękości, więc aby zredukować siłę od pchającego śmigła do tego stopnia aby prędkość wyrzuconego modelu wytworzyła na tyle dużą siłę nośną aby model nie polecial nosem w dół, trzeba silnik mocno odchylić osią ku niebu, co nie jest ani ładne ani wygodne. Może pokusić się o budowę modelu ze śmigłem ciagnącym umieszczonym na stateczniku poziomym w układzie T. W jakimś hydroplanie to widziałem albo iść vabank i zamiast śmigła ciągnącego zrobić pchające. tylko przy silniku na stateczniku poziomym w układzie T do zasilania pakiet 5S - 6S, dla wywarzenia.

Może coś takiego, rysunek w skali oddający proporcje, niestety nie umiem rysować na kompie. Nie znam się na napędach elektrycznych, ale założyłem do silnika /rysunek bez skali/ śmigło o średnicy ok 20 cm. Przewiduję w pierwszej wersji jako szybowiec, później oczywiście z napędem. Wznios skrzydeł ok 5 do 6 stopni pojedyńczy, reszta chyba widoczna.

Witam
Milo toż to EG z silnikiem na wieżyczce. Mała tylko sugestia, silnik powinien mieć wykłon w drugą stronę - śmigłem ku niebu a nie matce ziemii.

Sorry,ale nigdy w życiu nie widziałem tego EG na oczy, no rysunek odręczny, szczególnie ta część z silnikiem, co do wykłonu.... hmmm muszę sprawdzić w książkach. Dzięki za sugestie, widać układ płatowca ponadczasowy.

ToTo-0 sprawiał niestety młodym adeptom pewne problemy. Głównie wynikały one z popraności wyważenia modelu.
Krótki kadłub nie był zbyt tolerancyjny na to. Długi przód w stosunku do reszty modelu wymagał naprawdę lekkiego silnika.
Ponadto model wykonany zbyt ciężko nie najlepiej szybował, mała pow. skrzydła to też i mała bezwładność modelu i większa czułość na ruchy drążkami.
To było główną przyczyną rozbijania tego modelu.
Tutaj mamy coś większego. Oczywiście sylwetka podobna.
Sugestia napędu pchającego jest kusząca. Model taki jednak wymaga naprawdę dbałości wykonania głównie w zakresie poprawności wychyłu silnika i tutaj nie wybacza błędu. Konstrukcja modelu też się komplikuje, wynika to głównie dużego "wypuszczenia" silnika w górę, minimum 15 cm ponad belkę kadłuba przy założeniu śmigła ośmiocalowego, a głównie takim śmigłem się będziemy posługiwać.
Poruszana kwestia uszkadzania silnika i śmigła. no cóż istnieje coś takiego jak propsaver i sinik osłonięty depronową maską.

Stara szkoła uczy :
- szybowiec sterowany kierunkiem i wysokością
- szybowiec z lotkami
- motoszybowiec
- klasyczny trener górnopłat

Wydaje mi się żę w tym miejscu mam wszystko naraz i moge model w ten sposób potraktować.
Oblot jako szybowiec bez napędu, potem zakładam silnik i mam motoszybwca, obcinam końcówki płatów i mam trenera.

Może źle myślę , może jednak faktycznie coś w układzie EasyStara.


Narazie jako główne kryterium przyjmuje minimalny zasób materiałowy i maksymalną prostotę konstrukcji.

Szkoda, że jednak bez napędu pchającego
Popatrzmy na popularność Easy Stara i jago licznych klonów. Pomimo zastosowania najczęściej archaicznych napędów szczotkowych, model ten jest dalej nardzo popularny. Dlaczego - bo trudno go rozwalić Taka dla przykładu Sky Lady - niby też fajny model na początek, ale jak się przeglądnie fora, to kupa problemów ze złamanymi śmigłami, silnikami czyszczonymi z błota, ośkami, zmienionymi przez kretobicie wykłonami i skłonami silników itd...

Edyta - pisałem równo z Motylastym...

Nie mówię, że rezygnuje z tej koncepcji, mnie ona też diabelnie pociąga, głównie w temacie filmowania z powietrza - brak śmigła przed obiektywem to idealna sprawa.