Witam.
O ponad dwóch lat buduję powoli makietę myśliwca Zero w skali 1-4.8.Model powstaje od podstaw wszystko wycinam ręcznie -dlatego postępy są bardzo powolne.W tym roku z powodów zdrowotnych praktycznie prace utknęły w miejscu,ale od września planuję ruszyć dalej i od czasu do czasu będę informował o postępie prac.Budowę planuję zakończyć za jakieś 3 lata ,do tego czasu muszę podszkolić się jako pilot i zgromadzić fundusze na silnik.Tak to wygląda na dziś ,niektórzy może kojarzą temat z pfm.Pozdrawiam Adam.

Kojarzą i zaglądam tam też dla tego modelu.
Będziesz znów kontynuował od września, jak Piszesz?
Zdrowia życzę i wydaje mi się, że model już skończysz szybciej niż w trzy lata.
Od września nowy rok szkolny się zaczyna.
Nie dubluj klas.

ładnie albo bawet bardzo ładnie tyle że strasznie skromnie.
Przydało by się trochę więcej fotek.

Jutro postaram się jeszcze coś dorzucić - muszę pozmniejszać rozmiary zdjęć.Pozdrawiam Adam.

Przy takim modelu, to mimo 20 letniego stażu palce sztywnieją, a kolana miękną.

Tego się obawiam -tak mam z każdym nowym modelem ,ale z Zerem to chyba bez pampersów się nie obędzie

Tu parę obiecanych fotek z budowy

Wrrrrrr.. Kolejny dołowacz ..
Jedna z najpiękniejszych maszyn IIWŚ, i jak widzę modelik równie doskonały jak oryginał - już widać że to cacuszko

Adam - Ty masochisto
Juś Ciem nie lubiem

Bardzo się cieszę, że taki wzorzec będzie na naszym forum.

Dzięki za miłe słowa ,ale jeszcze daleka droga do celu .Myślę, że z Waszą pomocą jakoś to będzie ,byle tylko zdrowie dopisywało -no i musicie uzbroić się w cierpliwość ,bo tempo mam "zabójcze"

Wspaniała sprawa, w życiu nie odważę się na budowę modelu takiej klasy. Dobrze że na forum jest ktoś taki jak Ty. Kibicuję i będę śledził temat.

Podziwiam, że Ci się chce.

Jak to w życiu bywa raz się chce raz nie.Między innymi dlatego zacząłem o wyposażenia kabiny,bo na koniec nie zawsze zostaje zapału.

Zgodnie z tym co wcześniej pisałem ruszam powoli z pracą nad Zerem.Najpierw muszę przypasować serwa i wkleić bowdeny napędu steru kierunku i wysokości.Ster wysokości będzie obsługiwany przez dwa serwa osobno dla każdej połówki -podobno tak jest dużo bezpieczniej.W dalszej kolejności będę wstawiał uchwyty po których pilot wchodził do kabiny -póki mam jeszcze otwartą dolną część kadłuba-później byłoby po sprawie.

Widzę, że chowanie podwozia przyjąłeś pneumatyczne.

Tak,ale cały czas myślę jeszcze o wersji elektrycznej.Zbiornik poszedłby na straty- istnieje zestaw, którym można przystosować podwozie Robarta do wersji elektrycznej.Napęd elektryczny wydaję się być dużo "pewniejszy" i bardziej realistycznie zamyka golenie podwozia.Pozdrawiam Adam.

Widząc te fotki ...szczęka mi opadła. Myślę, że idac Twoim tropem karabiny maszynowe też będą działać

Panie Tadeuszu bez przesady-nie byłbym w stanie zrobić tak małej amunicji .Tak na poważnie to staram się wykonać model tam gdzie się
da możliwie jak najwierniej- tak już mam.Robię tak dla własnej satysfakcji i zdaje sobie sprawę ,że dla większości są to zbędne duperele ,które
dodatkowo zwiększają masę modelu.Pozdrawiam Adam.

Żartowałem z tymi strzelajacymi kaemami, ale makieta bedzie super. Ciekawi mnie jaka masę osiągnie gotowy model i czy napęd będzie napewno elektryczny?

Kilka postów wyżej pisałem o wersji elektrycznej ,ale odnośnie mechanizmu chowania podwozia .Jako napęd główny będzie silnik benzynowy -minimum 50 cm ( cały czas marzy mi się trzycylindrowy SAITO ). Na co się zdecyduję ,będzie zależne od wagi modelu ,wyważenia oraz sytuacji finansowej.Waga przewidywana to zakres od 12-14 kg - jak będzie finalnie zobaczymy.

To stary kangur powie tak: amazing, very impressive, excellent

Dziękuję ,a tak nawiasem mówiąc (pisząc) - w trakcie budowy często wzoruję się na relacji z budowy Zero przez kolegę PC-13 z forum RCScalebuilder- to chyba "sąsiad" z Nowej Zelandii.

Piękna modelarska robota bardzo mi się podoba.

Wczoraj prawie ukończyłem prace nad ogonem - zrobiłem stery wysokości ,wykonałem klapki odciążające .W najbliższym okresie chcę to wszystko połączyć w całość z popychaczami i zamknąć dolną cześć poszyciem kadłuba. W związku z tym mam jedno pytanie ,czy ktoś stosował w dużym modelu benzynowym na zabezpieczeniu snapu takie "ustrojstwo" w postaci pierścienia rozprężnego , mam trochę obaw o pewność tego rozwiązania czy poprzez drgania nie dojdzie powstania luzów i wypadnięcia zabezpieczenia?Chcę zamiast sworznia zastosować śrubę M2,5 z nakrętką poliamidową-co o tym sądzicie.Wrzucam kilka zdjęć także z uchwytów do wejścia do kabiny są chowane do lotu.

Dajesz po oczach, oj dajesz i ... tak trzymaj.

Zacząłem powoli układać na "sucho" skrzydło -jak na razie dosyć dużo poprawek .Jednak cięcie ręczne nie jest tak dokładne a i plany były już dużo razy kserowane i wychodzą drobne błędy.Muszę jeszcze kupić deskę montażową -chcę zastosować klejonkę sosnową -będzie się nadawać?

Właśnie stoję przed podobnym dylematem, ale wiem że nie użyję żadnej sklejki czy płyty wiórowej. Dlaczego? Ano - doświadczenie podpowiada mi że każdy większy kawałek czegoś drewnopochodnego zawsze jest lekko zwichrowany. Jedynie co to można by zrobić coś w rodzaju sztywnego stelażu, i dopiero na to sklejka lub płyta.
Jednak ostatnio chodzi za mną większy kawałek szyby samochodowej (mam coś takiego na biurku), ale z naklejonym korkiem bądź gumą. Sądzę że szyba boczna by się nadawała idealnie, jednak mimo że 100m od domu mam zakład autoszklarski - jakoś wciąż mi do nich nie po drodze .
Ale fajnie że mi przypomniałeś - już sobie zapisałem na kartce ze "sprawami na zaś"

Ja ostatnio używam jako deski montażowej płyty GK

Pomysły dobre i z płytą szklaną i g-k coś muszę coś sklecić tak aby można wbijać szpilki ,czy gwoździki.

Adam nam nie pomagać tylko się uczyć wypada.
Kibicuję
Pozdrawiam

Prędzej czy później pokręci się. Dawniej używaliśmy starych, lipowych desek kreślarskich. Teraz już można o tym chyba tylko pomarzyć, choć mam do dziś dwie sztuki. Jednak od kilkunastu lat mam duży blat ze sklejki wodoodpornej (to jest ważne), zamocowany na odpowiednim stelażu. Jest duży, idealnie prosty i raczej już nigdy go nie pokręci. Można na to kłaść płyty GK, aby szpilki łatwiej wchodziły. Jedyna wada takiego rozwiązania, to że jest to spory mebel i nierozbieralny - wymaga odpowiedniego pomieszczenia.

Pomieszczenie mam malutkie o dużym stole mogę pomarzyć . Na PFM doradzono,że można jako deskę wykorzystać odcinek laminowanego blatu kuchennego- odwracając go spodem do góry ,żeby można było wbijać gwozdki.

Nie wydaje Ci się, że te szyby są krzywe? O ile pamietam płaskie boczne były w dużym fiacie. Teraz wszystkie praktycznie są wygięte.

To co teraz mam na biurku to coś co znalazłem przypadkiem jakiś czas temu, i nawet nie wiem z jakiego jest autka

Pewnie od tramwaju... He he he

Skrzydło w trakcie budowy.

No i Ci powiem, że po skrzydle też widać tę przewidywalną wagę.
Ja nie wiem czy nie za ciężko to skrzydło "wygląda", ale to może dla tego, że na mojej desce montażowej ostatnio przeraża mnie dodatkowe 20 gramów.

Pierwsze sześć żeber od kadłuba ze sklejki 7-warstwowej 3 mm ,dźwigary sosnowe , belki podwozia bukowe wszystko to robi swoje -tak przewidział konstruktor ,gdzie było można ażurowałem - staram się pamiętać o wadze .

Widać, ze starej szkoły to konstruktor.

Kiedyś robiłem Bloch'a MB 152 i w wakacje zrobiłem skrzydła w domu.
Po wakacjach w modelarni Instruktor mi je połamał, bo będą za słabe, a miały być kryte balsą # 2 mm.
Musiałem robić nowe.
Dzisiaj znów bym je robił tak samo i gwarantuję, że dały by radę.