Cieszę się, że da się to łatwo naprawić.
Sam jestem z urodzenia makieciażem i od razu serce mi szybciej bije jak czytam takie jak Twoje relacje z budowy pięknego, (w dodatku polskiego) pięknie wykonanego modelu.
W skali 1-5 dał bym 3 -.
To dobra ocena. Na 3 +, 4 i wyżej to już na prawdę musi być "makieta".
Relacje Zakończyłeś na 4.12.b.r. pisząc, że jest jeszcze trochę roboty.
To czekaliśmy aż pokażesz ten następny etap.
Więc jakiego ożywienia Oczekiwałeś?
Niecierpliwie będę czekał na relację z naprawy modelu i szczęśliwego oblotu.

Dzięki za dobre słowo 3- na 5 całkowicie mnie zadowala szczególnie, że to pierwszy mój balsowy model, wcześniej był trochę depron i pianki do ESA.
Z tym ożywieniem to był taki żarcik, ale przyznasz, że oprócz Ciebie i Mirka ta mało kto do tej pory się wypowiadał

Zazwyczaj staram się budować (w ESA też) modele, do których mam sentyment. Po "pochłonięciu" "Skrzydlatych wspomnień" Rychtera od razu postanowiłem zbudować ten model, choć wiem, że był on nie typowy i niezbyt udany. Serca do pracy dodawał mi też fakt, że jest to pierwszy poza oryginałami (przynajmniej w internecie nie znalazłem ) latający JD-2. Miło jest pomyśleć, że ten samolot, choćby w formie modelu na 3- , wzbił się w powietrze (a wierzę, że nawet poprawnie poleci) po raz pierwszy po ponad 70 latach.

Super wyszedł ten model. szkoda, że oblot się tak skończył. ale dwa wieczory i będzie jak nowy.

Następny model buduj większy. (140 -160 cm)
Wiem, że to więcej pracy, materiału i t.d.
Wtedy, jak wcześniej pisałem, jest łatwiej wszystko schować, a model lata lepiej.

Oooo, przepraszam, ale wypowiedziałem swoje uwagi w tym temacie, których mirolek nie zrozumiał ( trzy elementowa krawędź spływu statecznika poziomego) i wypraszam sobie takie teksty

Ożywienie (?) .... nic tak nie działa na wyobraźnię jak katastrofa
Jak budowa idzie gładko i kończy się szczęśliwie to o czym właściwie pisać .... "nuda jak w polskim filmie"

Komisja d/s modelarskich wypadków lotniczych już sporządziła raport, powstały wnioski i zalecenia trzeba tylko poskładać zabawkę i znów spróbować. Na szczęście niewiele zostało uszkodzone a duma modelarza tylko lekko podrażniona co zapewne przełoży się na szybki kolejny start. Będzie dobrze a model i tak najlepiej lata dopiero po trzeciej naprawie

ms

Model już naprawiony i wzmocniony, wygląda jak nowy. Naprawa zajęła mi 2 godzinki. Dziś wieczorem jeszcze ostatnie ustawienia sterów i SC i jak pogoda pozwoli jutro kolejny oblot.

Jutro? Tak sam chcesz oblatywać? I filmiku nie będzie, i barszczyku....

Najprawdopodobniej Mirkowi uda się wyrwać z pracy tak koło południa, więc filmik będzie Oczywiście jeśli ktoś jeszcze ma ochotę to zapraszam na Czyżyny. A na barszczyk to trzeba będzie jeszcze trochę poczekać

I po oblocie. Sam lot super, gorzej z lądowaniem ale od początku.
Jak w końcu wyważać taki model? Na plecach czy normalnie? W normalnym położeniu i po dodaniu balastu na dziób wydaje się przeciążony chociaż SC wypadał w 1/3 płata. Nie chciał się rozpędzić po pasie bo zawadzał śmigłem. Udało się dopiero po rozpędzeniu z zadartym SW, żeby nie podnosił za bardzo ogona. Gdy model oderwał się od ziemi puściłem ster i wyrównałem lot. Wtedy zaczęły się jaja. Tańczył na lewo i prawo. Pełno w porach, ale jak nabrał prędkości wszystko ustało i po lekkim trymowaniu lotek zaczął lecieć.
Lot piękny. Niezbyt szybki, powiedział bym makietowy. Poprawnie wchodził w zakręty chociaż musiałem korygować bo miał tendencję do pogłębiania. Jak poczułem się pewniej, spróbowałem pętli. Jeszcze nawet nie obrócił się na plecy a już fikną koziołka. Na szczęście zapas wysokości był spory. Pomyślałem sobie, że ze statecznością poprzeczną nie jest wszystko w porządku, ale latał. Gorzej było przy lądowaniu. Próbowałem chyba ze 4 razy podchodzić ale za każdym razem działo się to co przy starcie, czyli taniec na prawo i lewo. W końcu upadłem się na lądowanie, bo bałem się, że zabraknie prądu (szczególnie, że było -5 st) Podchodziłem pod dość dużym kątem, by zbyt nie zwolnić i nie przeciągnąć i nad samą ziemią chciałem wyrównać. Niestety po ruszeniu (bardzo delikatnie) SW model obrócił się na plecy i walną dziobem i skrzydłem w beton
Ewidentnie brak stateczności poprzecznej. Orzekliśmy komisyjnie (bo było nas tam trzech) że zbyt mały statecznik poziomy.Uszkodzenia większe niż za pierwszym razem. Skrzydło złamane w tym samym miejscu, ale gorzej z dziobem. Rozbita osłona silnika, połamana w drzazgi wręga silnikowa, i kilka mniejszych uszkodzeń. Dramatu nie ma, ale będzie wymagał trochę pracy.
Nie poddaję się i jak go odbuduję zacznę konsultacje w sprawie statecznika.
Wieczorem powinien być film i zdjęcia.

Z opisu wynika, iż jest to brak stateczności kierunkowej. Więc jeśli już coś jest za małe, to raczej pionowy , ale poziomy też za wielki nie jest w stosunku do powierzchni płata. Tak to jest z makietami, że najczęściej mają za małe usterzenia, a jak już oryginał latał kiepsko, to masakra.

Obiecane filmy:
Start z pełnymi gaciami słychać, jak po betonie szoruje tylna narta, bo jak nie utrzymywałem ogona na ziemi to walił śmigłem w pas.
http://www.youtube.com/watch?v=fZwA-6RYeQM&list=UU0MwJdBnCM2qTwCL2wHNzyw&index=2
A tu lądowanie. Widać wcześniejsze podejście (0:15) jak zrobiłem zakręt na małej prędkości i ledwo uratowałem przed fiknięciem.
http://www.youtube.com/watch?v=Po3bFV0eBX4&list=UU0MwJdBnCM2qTwCL2wHNzyw&index=1
Widać, że model nie został przeciągnięty, po prostu przy wyrównaniu lotu stracił stateczność. Mała prędkość, mały ciąg, więc wolny strumień za śmigłowy. Powietrze zbyt wolno opływało statecznik, a przy ruchu SW struga została zerwana ze statecznika poziomego. Pionowy jest spory i raczej to nie jego wina. Ale będę chyba wymieniał całe usterzenie, bo przy demontażu starego chyba nie uniknę uszkodzeń.
Piszę na szybko, bo zaraz jadę na Święta do rodziców, a tam mam neta tylko w komórce.
Wesołych, zdrowych, pogodnych i spokojnych Świąt

Ta narta, to płoza.
Przy małej prędkości opływu strugi się nie zrywają.
Czy nie za mocno i gwałtownie operujesz drążkami? Szczególnie przy starcie: ostro do góry i szybkie, głębokie, zakręty w obie strony.

Odświeżam temat, bo zabrałem się za odbudowę modelu.
Na początek uzupełnienie. Tak wyglądał model po feralnym lądowaniu:

Nie wygląda może aż tak źle, ale: strzaskana maska i wręga silnikowa, pozioma listwa konstrukcyjna do drugiej wręgi w strzępach, ubita ośka silnika, złamane skrzydło i kilka mniejszych uszkodzeń.
Po odbudowie model wygląda tak:

Nie będę robił więcej przed oblotem. Zostało dorobić nową maskę silnika z cylindrami, pałąk przeciwkapotarzowy, uzupełnię wycięte znaki itd.
To na razie odbudowa i czas na modyfikacje. Zdecydowałem się na dwie rzeczy: powiększenie stateczników i zmiana kąta zaklinowania skrzydła.
Stateczniki mam zamiar na razie powiększyć w taki sposób:

Wyrównam krawędzie natarcia stateczników i dokleję listwy szer. ok 2-2,5 cm z balsy 3mm. Jak zadziała zrobię nóweczki już powiększone.
Płat-mam tam clarc-y 14% ustawiony "na płasko" czyli -(?) ok 2-3st-nigdy nie wiem jak to jest z tym +/-
Mam zamiar podnieść trochę krawędź natarcia, bo po licznych konsultacjach z bardziej doświadczonymi modelarzami mam wątpliwości co do prawidłowego kąta zaklinowania płata. Być może popełniłem niewielki błąd podczas budowy i płat może być realnie, podczas lotu delikatnie zbyt mocno nachylony. Póki co podłożę cienką listewkę pod krawędź spływu, a jak zadziała zmienię kształt gniazda na płat w kadłubie.
Wkleję jeszcze fotki po zakończonych modyfikacjach.

Wygląda śmiesznie, ale może zadziała
Chciałem wyskoczyć jutro w trakcie pracy na oblot, ale teraz strasznie wieje i nie wiem czy uspokoi się do jutra. Zobaczymy.
Edit: Oczywiście listewkę, żeby zmienić kąt zaklinowania płata, podłożę pod krawędź spływu

czy balsa jest podłożona pod cały SW czy tylko dołożona krawędź?

ms

Najpierw odciąłem zaokrąglenie na krawędzi natarcia stateczników, zeszlifowałem na idealnie płasko i dokleiłem tylko krawędź. Jest idealnie spasowane i trzyma się bardzo sztywno. Dla wzmocnienia dodałem jeszcze od spodu paski z balsy 1 mm zachodzące do połowy starego statecznika.
Wieje więc dziś nie polatam.

"Adepcia" w końcu poleciała
Śniegu sporo, ale pomyślałem "wóz albo przewóz". Albo poleci, albo pójdzie na wykałaczki. Niestety nie mam żadnej dokumentacji, bo byłem sam.
Start oczywiście z ręki bo pas zasypany, na pełnym gazie z lekkim wyrzutem. Model poszedł pięknie lekko się wznosząc. Miałem trochę problemów, bo delikatnie zciągał w lewo, a miałem bardzo mocno ograniczone wychylenia lotek. Chcę go naprostować a tu prawie nic się nie dzieje. Pomagałem trochę kierunkiem, zrobiłem dwa wolne kółka żeby wytrymować i wylądowałem-na "Esiaka" brzuchem po śniegu Też było trochę ciężko, bo podłożyłem pod spływ listewkę z balsy 1 mm zmieniając kąt zaklinowania płata i szybował przy wyłączonym silniku jak szalony. Musiałem zrobić jeszcze jedno kółko bo zabrakło łączki.
Kolejny start z powiększonymi wychyleniami lotek już bezproblemowy. Model lata świetnie zarówno na pół jak i pełny gaz. Bardzo stabilnie, jak poczułem się pewniej zrobiłem kilka pętli, wyszły bardzo równo.
Podsumowując-przy tak małych modelach, a szczególnie dolnopłatach trzeba sporo powiększyć stateczniki.
Ja nie będę budował nowych. Przerobie te co mam, lekko je zmniejszę, bo chyba jednak przesadziłem i dokleję folię.
Teraz czas na dopieszczanie. Nowa maska z cylindrami, zastrzały, szyby-owiewki no i oczywiście pilot.
Mam nadzieję, że jak skończę będę miał z tego modelu dużo radości

Takie oczywiste oczywistości można wyczytać w książkach Schiera, nie mówiąc już o tym, że pisałem już wcześniej w ostatnim poście o małym pionowym i poziomym.

Uczymy się całe życie i bardzo dobrze gdy taka edukacja kończy sie sukcesem jakim jest udany oblot modelu.
Projekt był przecież indywidualny i powstał ze starych rysunków i zdjęć oryginału.
Dlatego tym bardziej cieszy, że po odwzorowaniu w miniaturze model lata lepiej niż oryginał - gratuluję

ms

Obserwuje dokładnie twoje zakończone powodzeniem zmagania z wersją bis (Gratulacje!), i myślę jakie wnioski z tego wyciągnąć . Porównałem powierzchnie płatów i usterzenia z tych dwóch projektów + Spacewalker'a i innego planu modelu typowego dolnopłata i po obliczeniach wyszło mi że w wypadku wersji pierwotnej JD-2 powierzchnie nie odbiegają za bardzo od modelarskich standardów ale... pierwszy lot pewnie to zweryfikuje .

Niewiele podłubałem ale powoli do przodu, mała fotka na ożywienie tematu

Myślę że problemy w moim modelu wynikały głównie z kwestii rozmiarów. Mój ma rozpiętość 100 Twój 130 cm, a czym mniejszy model tym większe w stosunku do oryginału powinny być stateczniki. Przy takiej rozpiętości u mnie statecznik poziomy miał 29 cm a pionowy 10.5 cm. Dodałem listwę balsową 2 cm więc teraz jest odpowiednio 33 i 12.5 cm. Z drugiej strony wersja, którą Ty robisz ma inny kształt stateczników, mają mniejszą powierzchnię przez bardziej zcięte końcówki. Zmierz sobie swoje i porównaj wg skali i będziesz wiedział. Ty robisz z gotowych planów a ja robiłem własne więc noże masz już to przewidziane.
Życzę w każdym razie bezproblemowego oblotu

Planów nie ma więc z nich nie robię  , papierowa wycinanka to też nie szczyt inżynierii. 
Właśnie tak porównywałem i wyszły mi stateczniki proporcjonalnie mniejsze w wersji bis niż w zwykłej, cięciwy są jednak znacząco inne więc też ciężko szukać analogii. Usterzenie gotowe więc myślę że na razie tak zostawię po pierwszych podskokach zobaczymy  .

Edit:
Kolejny dzień spędzony przy modelu: skrzydła prawie gotowe . Nadal pracy sporo ale już bliżej niż dalej .
Na dzień dzisiejszy całość waży 350g

Piekna modelarska robota - świetnie prezentuje się szkielet i wykrzyżowania płata.
Martwi nieco brak górnego dźwigara w skrzydle ale trzymasz się chyba oryginału i płat usztywnią od góry mocne zastrzały.

Płat jest w całości czy łaczysz w kadłubie?

ms

Co do dźwigara to występują dwa, jeden na górze, drugi na dole profilu wypełnione przekładkami jak na zdjęciu, nie wiem, może myślisz jeszcze o jakimś innym? Skrzydło łączone centropłatem na dwie połówki. 136cm konstrukcyjnego skrzydła w całości trochę bał bym się transportować .
Teraz po dodaniu tych wzmocnień jest dość sztywne, oczywiście oprócz tego będą zastrzały.

Zastanawiam się nad kwestią szpachlowania drobnych ubytków i nierówności modelu, chciałbym żeby folia jak najlepiej przylegała no i teraz nie wiem jak klej z foli będzie się zachowywał z typowymi modelarskimi szpachlówkami? Parę tematów o szpachlówce jest ale o konkret ciężko

Dopatrzyłem się na pierwszym zdjęciu, że jest pełny (zamknięty) keson z przodu i kolejne dwa dźwigary prowadzone srodkiem i dołem płata - to mocne skrzydło.
Przy rozpietości ponad 1,3 m, masz bardzo lekką konstrukcję - gratuluje.
ms

Witam,

Ten wpis będzie mało merytoryczny, a bardziej osobisty (co mam nadzieję moderator wybaczy) — jestem wnukiem Witolda Rychtera, który był właścicielem SP-ADP (i dobrym przyjacielem konstruktora, Jerzego Drzewieckiego). Dopiero teraz dowiedziałem się o budowanym modelu JD-2bis SP-ADP („Adepcia”). Imponująca robota! Jeszcze większe wrażenie robi fakt, że model lata i to z tego co widzę całkiem nieźle! Ciekawe czy również ma tendencję do wchodzenia w płaski korkociąg, jak oryginał. Intryguje mnie skąd pochodzi informacja o barwach samolotu?

Żałuję, że wcześniej nie wiedziałem, bo mógłbym podrzucić jeszcze kilka zdjęć „Adepci”. Zachowało się ich niewiele, ale na kilkunastu widać samolot z różnych ujęć. Odnajdujemy je i skanujemy po trochu przy porządkowaniu i budowaniu rodzinnych archiwów. W planach jest udostępnienie wszystkiego w sieci, oraz wydanie na nowo „Skrzydlatych wspomnień” z poprawkami i w znacznie wzbogaconej postaci (m.in. z jeszcze większą ilością zdjęć, w lepszej jakości). Na razie z lotniczych archiwów można oglądać album „Aeroklub warszawski 1928-1939” pod adresem http://photo.rychter.com/Archiwa/Lotnic ... 1928-1939/

Sam model chętnie bym zobaczył i obfotografował, również po to, żeby opisać go w ewentualnym kolejnym wydaniu „Skrzydlatych wspomnień”.

Dziękuję i pozdrawiam więc wszystkich entuzjastów lotnictwa. Gdyby ktoś jeszcze był zainteresowany zdjęciami JD-2bis, to proszę o kontakt.

--Jan Rychter

Witam

Z braku czasu i natłoku spraw prywatnych temat trochę "przygasł", ale prace wykończeniowe nad "Adepcią" trwają.
Model lata rewelacyjnie, powoli i majestatycznie. Start z ziemi po kilku metrach, a siada pięknie z bardzo małą prędkością.
Niestety latałem zawsze sam, udało mi się tylko raz na Czyżynach poprosić ciekawskiego gimnazjalistę o zrobienie kilku zdjęć, ale nie są zbyt dobre



A sam model po 2 odbudowach i zabiegach upiększających prezentuje się tak:






A tu tuż przed zimowym lotem na Święta Wielkanocne:




Zmrożona warstwa śniegu wspaniale nadawała się do ćwiczenia manewru "touch and go"
Początkowo miałem go zostawić w takim stanie jak jest, ale propozycja Pana Jana Rychtera z poprzedniego postu zmieniła koncepcję. Żeby nie było wstydu będę się musiał bardziej postarać:
- najważniejsze to wymienić sztukowane stateczniki. Są już zdemontowane i zaprojektowane nowe, na długi weekend powinienem je wyciąć
- nowa maska silnika wraz z jego atrapą. Czy jest mi ktoś w stanie potwierdzić z jakiego materiału była wykonana maska? Wszystkie dostępne zdjęcia samolotu są czarno białe, ale mniej więcej widać, że jest to gładki lśniący materiał. Blacha aluminiowa? Potwierdza to też analiza innych, podobnych konstrukcji z tego okresu.
-szczegóły malowania-zmieniały się w czasie i przy okazji startów w różnych zawodach. Dzięki uprzejmości Pana Jana Rychtera otrzymałem dużo materiałów, trzeba to jednak wszystko przeanalizować z zapisami w książce i zdecydować się na jedno.
Mam nadzieję, że za miesiąc, dwa zaprezentuję go w pełnej krasie.

tylko teraz zrób je z porządnym, symetrycznym profilem, a nie jakieś "serdelki"

Heh, może rzeczywiście stare stateczniki trochę przypominały serdelki ale popełniłem dużo gorszy błąd. Właśnie, że oryginał nie miał profilowanych stateczników, a płytowe z widocznymi tylko rozpórkami, tak ja zrobił to milko, czego wcześniej nie zauważyłem, mój błąd. Nowe mają właśnie taką "odgapioną" konstrukcję.

Witam po przerwie. Trochę czasu upłynęło, ale w końcu zabrałem się za dokończenie modelu. Miał trochę przygód, jak lądowanie na dachu sąsiada, skrzydło spadło z półki itp. W każdym razie jestem zdeterminowany by znów poleciał
Odbudowałem i wzmocniłem dziób i płaty, dorobiłem nową maskę i stateczniki, zostało podwozie i kilka detali.
Tak model wygląda teraz:






Jeszcze trochę roboty przede mną.

No i zmień to obrzydliwe śmigło na drewniane .
Piękny model. Gratuluję.

He he jasne, to założyłem bo takie miałem, ale będę szukał coś ładniejszego. W ogóle ze śmigłem to mam trochę problem. Wkradły się jakieś błędy w obliczeniach w planach i wyszła strasznie krótka osłona silnika. Zrobiłem ją najdłuższą jak się dało, tak, że śmigło (w prawym dolnym rogu maski ze względu na wykłon i skłon) ma luzu 1.5 mm od osłony. Wszystko było ok zanim zrobiłem cylindry. Są w większym promieniu i śmigło pod kątem ocierało o głowicę Trochę się nad tym namęczyłem i stąd pod śmigłem tyle podkładek no i przez nie strasznie ciężko się wkręca piastę. Ale jak by nie było problemów to by było nudno

Gratuluję odbudowy .... można rzec, umarł król - niech żyje król
Ten sam model ale widzę bardzo duże różnice, maska, atrapa silnika, nowy ster kierunku i ster wysokości.
Czy dokonałeś powiększenia SW?
Tak mi się wydaje ale może to tylko na zdjęciach tak wygląda

Co się jeszcze zmieniło czego nie dostrzegłem?

ms

Nie powinienem się tu pokazywać za ten czas budowy ale gratuluję przebudowy. Powiem też że mój egzemplarz od jakiegoś czasu otrzymuje swoją "godzinkę" i rozpocząłem pokrywanie, zdjęcia wkrótce - temat nie umarł ! Mam nadzieję że do wiosny dwa JD-2 staną obok siebie w pełnej "gotowości" .

Ty to masz Mirku oko, wszystko wyłapiesz
Tak, stery są delikatnie powiększone, ale nie było to specjalnie. Stare stateczniki musiałem powiększyć ze względu na zbyt małą stateczność modelu, a zrobiłem to przez doklejenie kawałków balsy do krawędzi natarcia. Spowodowało to spore przesunięcie stateczników do przodu. Całkiem nowe musiałem dopasować do miejsca na końcu kadłuba przeznaczonego do montażu i zrobiłem to "krakowskim targiem". Trochę podciąłem "gniazdo" od przodu, nie mogłem za dużo bo linia kadłuba się unosi, i trochę przesunęła się linia styku (zgięcia) statecznika i steru przez co całe stery lekko się powiększyły.

Nie mogę się doczekać, nie lada gratka i trzymam za słowo

to jeszcze się wytłumacz .... dlaczego pilot jest w kasku a nie w skórzanej pilotce

ms

Ale a to ma ładne gogle ręczna robota